Is jouw leven een aaneensluiting van tegenslag, verlies, trauma? Of heb je steeds een angstig, triestig of depressief gevoel? Heb je hierbij het idee dat je steeds opnieuw tegen dezelfde muur botst? Dat je steeds hetzelfde patroon of probleem tegenkomt in je leven en binnen al je relaties op zowel privé als professioneel vlak?

Volmondig ja? Dan is het interessant om eens systemisch naar jouw vraag te kijken.

Bekijk het als onzichtbare draden waarmee jij verbonden bent aan anderen, een familie, een gezin,… Dit is jouw systeem, jouw geheel. We hebben elk een plekje binnen dat geheel en er zijn mooie maar helaas ook minder mooie verhalen waarvan sommige zelfs heel complex en pijnlijk zijn. Om te begrijpen wie jij vandaag bent met je mooie en minder mooie kanten en hoe je omgaat met (verlies)situaties gaan we kijken naar dat systeem en naar alles wat zich daarbinnen heeft afgespeeld.

Vaak zetten we echter een masker, overlevingsmechanisme op om de kwetsuren van ons innerlijk kind te verbergen, dit zorgt ervoor dat je niet toont wie je in essentie bent. Onze onderbewuste geest is dus gevormd in de kindertijd en toont wie we vandaag zijn en hoe we reageren op anderen en hoe anderen dus reageren op ons.

We maken het onzichtbare zichtbaar door een kijkje te nemen in je onderbewuste geest door middel van een tafelopstelling. Want pas als iets zichtbaar wordt, kan je het sturen. Jouw masker afzetten kan schuld oproepen, het gaat om jouw eigen plekje terug te nemen en enkel jouw verantwoordelijkheden, lot (bv. rouw) te dragen en niet het lot van een ander. Het gaat ook om het recht om te rouwen om iets dat je mogelijks gemist hebt als kind. We bekijken de verlies-en rouwpijn van jouw innerlijke kind.